Droom je leven. Leef je dromen.

Waar je mee omgaat raak je mee besmet

Oftewel: zorg ervoor dat je je omringt met mensen die je bewondert om wie ze zijn, wat ze kunnen, of wat ze hebben bereikt, je peergroup. Hun lot is jouw lot. Al jaren bestaat de discussie rondom nature & nurture. Wat bepaalt de positie waarin je vandaag bent; je afkomst, je genen, je opvoeding, je opleiding, je vrienden, toeval, geluk, pech?

Onderzoeken geven cijfers van 40/60 of 60/40. Wat maakt het uit, denk ik? Het is zoals het is. Laten we vooral kijken waar we onze invloed kunnen uitoefenen om het eindresultaat zo gewenst mogelijk te maken. Hoe tof is het als je opgroeit in een liefdevolle veilige omgeving, de opleiding volgt die bij je past, die je uitdaagt om net iets buiten je comfortzone te treden. Dat je de mensen tegenkomt die ongeveer zo in het leven staan als jijzelf, je peers. Hoe verrijkend is het als je mensen ontmoet die heel anders in het leven staan dan jij. Het gaat erom wat je ermee doet. Wat een geluk als je lijf een beetje meewerkt om dit allemaal aan te gaan vanuit een gezonde vorm van autonomie.

Je neemt jezelf mee

Kortom, een stuk nature en een stuk nurture; wij mensen, medewerkers en onze sociale omgeving. We ontwikkelen ons aan de hand van wat we van nature in huis hebben en wat in onze omgeving wordt aangedragen. Wat je oppikt uit je omgeving staat niet los van hoe je kijkt naar je omgeving. En hoe je omgaat met je omgeving is ook ingegeven vanuit je achtergrond en je ervaringen. Dus wat maakt het percentage uit? In teamsessies zeg ik vaak: Je neemt jezelf mee en vlak de invloed van je omgeving niet uit. Zoek de omgeving waarin je zelf zo goed mogelijk tot je recht komt.

Oudste zoon gaat deze zomer op internationale uitwisseling. 3 weken! Pijn in m’n buik; hoe kan ik het tegenhouden? Alle strategieën om m’n invloed uit te oefenen uitgeprobeerd. Laten we met z’n allen naar Amerika gaan, dan doe je toch gewoon volgend jaar die uitwisseling?, in de hoop dat het wel overwaait. Oudste zoon is niet te vermurwen. Ik wil gaan. Ik ben eraan toe! Maar ik niet!, denk ik, en zeg het ook nog.

Een paar dagen later denk ik: Wat zijn mijn professionele inzichten en tips waard als ik ze niet eens weet toe te passen op m’n eigen leven? Oudste zoon volgt een internationale opleiding, wil zich omringen met andere internationaal georiënteerde jongeren om te leren, te beleven, te feesten. Met zijn peers; daar is ‘ie nu aan toe; Amerika komt later.
Ik zou het toejuichen, zegt een vriendin. Goed voor zijn netwerk; allemaal jongeren met eenzelfde soort instelling. Wie weet wat daaruit voortvloeit. Hoe leerzaam is dat niet?  
Inderdaad, heel leerzaam; ook voor mezelf.