In deze onzekere tijden is vertrouwen binnen het team van groot belang, maar hoe creëer je nu vertrouwen en verbinding? Juist door alle onzekerheden, angsten en benodigde andere werkwijzen staan mensen onder druk en kunnen niet terugvallen op het oude en vertrouwde. Deze nieuwe situatie vraagt om een andere vorm van sturing.
Duidelijk leiderschap
Deze crisistijd vraagt vooral om duidelijk leiderschap, zegt Ben Tiggelaar in een van zijn webinars. Het moet helder zijn wat de doelen en prioriteiten zijn. Cheerleaden noemt hij dit: stimuleren en aanmoedigen. In onzekere tijden vol met stress willen mensen weten wat van ze verwacht wordt. Waar kan ik aan bijdragen om het werk door te laten gaan? Daarnaast is het nog belangrijker om zichtbaar te zijn als leider, hou regelmatig contact met je team. Dit zie ik premier Rutte ook doen. Hij is nu meer op tv dan ooit, hij communiceert helder en duidelijk wat van eenieder van ons verwacht wordt en baseert zich op de feiten om zo veel mogelijk ruis te voorkomen.
Een (nieuwe) vorm van structuur kan helpen. Door iedere ochtend samen de dag op te starten en aan het einde van de dag af te sluiten kan het team met plezier en goede zin zich op hun taken storten en met voldoening afsluiten. Die duidelijkheid zorgt voor richting, rust en kracht bij de mensen, stelt Tiggelaar.
'Cheerleaden'
Met goede moed ging ik binnen ons gezin hiermee aan de slag. Wij probeerden in de eerste week duidelijkheid en structuur te organiseren door een heus scrum takenbord neer te zetten. Ieder familielid kreeg post-its en een stift en schreef zijn taken op die vervolgens opgehangen werden in de To Do kolom. Vervolgens ging ik vol enthousiasme cheerleaden zoals Tiggelaar suggereerde, om mijn medegezinsleden aan te moedigen en te stimuleren om deel te nemen aan dit scrumproces. Dit werd echter gelijk al in het begin met gemengde gevoelens ontvangen door de kinderen en later totaal genegeerd. In plaats daarvan werden op een gegeven ogenblik de spelletjes van zolder gehaald. Zomaar midden op de dag samen een spelletje doen. Mijn man pakte zijn favoriete RISK spelbord uit 1997(!). Oudste zoon keek er met een heel vies gezicht naar. Jongste zoon zat al klaar om iedereen in te maken. Al snel rolden we over de grond van het lachen. Het resultaat was een enorme verbinding, het wij-gevoel dat we op vakanties ook echt kunnen voelen. Vanuit het gemeenschappelijke speldoel ontstond vanzelf de verbinding!
Hetzelfde spel spelen
Als ik nu in de keuken sta te koken, zie ik het scrumbord hangen en valt me op dat de kinderen en mijn man hun afgeronde taken opgehangen hebben in de Done kolom en er al taken teruggehangen zijn in de To Do kolom voor morgen. Ik zie zelfs dat mijn jongste zoon een post-it heeft gemaakt met House-party met de klas en mijn oudste zoon wandelen met de hond van vrienden. Waar blijf ik op het scrumbord? Het lijkt erop dat mijn gezinsleden de agile way of working sneller oppakken dan ik zelf! Maar ja, ik was misschien nog een beetje aan het cheerleaden en micro-managen? Alles wat er achteraf nodig was, was het proces introduceren, ontspannen en hetzelfde spel spelen met elkaar. Erop vertrouwen dat ieder zijn eigen weg wel weet te vinden en de dingen op zijn eigen wijze oppakt.
Vertrouw in je team
Duidelijkheid en structuur geven hoeft niet te betekenen dat je qua aansturing en aanmoediging de lijnen extra kort maakt of heel dicht op je teamleden gaat zitten. Juist door helderheid op het doel, de taak te bieden kan elk teamlid zijn eigen passende weg vinden in deze voor ons allen nieuwe vreemde situatie. Om een oude wijsheid te herhalen: veranderen gaat niet van de ene op andere dag. Vertrouw er maar op dat ieder op zijn eigen manier en tijd zal groeien in de nieuwe situatie.
Wat een leerzame tijden zijn dit toch!