Uit administratieve overwegingen werd elk dier verplicht om alle vakken te volgen. De eend was heel goed in zwemmen, beter zelfs dan zijn docent. Hij haalde ook hoge cijfers in vliegen, maar in hardlopen was hij slecht. Om daarin te oefenen moest hij nablijven en zwemmen als vak laten vallen. Hij moest zo vaak oefenen dat zijn zwemvliesvoeten er ernstig onder leden. Nu was hij niet meer dan een gemiddeld zwemmer. Maar gemiddeld was acceptabel voor de school. Dus maakte niemand zich daar zorgen om behalve de eend. Het konijn hoorde in hardlopen bij de besten van de klas. Maar toen hij herexamen zwemmen moest doen, kreeg hij een zenuwinzinking. De eekhoorn kon uitstekend klimmen, totdat hij gefrustreerd raakte bij vlieglessen. Zijn leraar wilde hem van de grond laten opstijgen en niet van een boomtop naar beneden laten zweven. Bovendien kreeg hij kramp door
overbelasting van bepaalde spieren. En dus haalde hij voor klimmen een vijf en voor hardlopen een drie.
Verbinding leidt pas echt tot meer resultaat wanneer ieders kwaliteiten worden benut in het verlengde van gezamenlijke doelstellingen. Er ontstaat synergie. Eén plus één wordt drie in plaats van twee. Het is zinvol om steeds opnieuw op zoek te gaan naar hoe samen meerwaarde valt te realiseren. Meerwaarde van het geheel ten opzichte van wat ieder afzonderlijk kan realiseren. Dit vraagt om het waarderen van verschillen. Het benutten van elkaars kwaliteiten en mensen in hun kracht zetten. De fabel maakt dit meer dan duidelijk. En dat dit samenwerken op basis van de inzet van elkaars kwaliteiten niet altijd direct gesmeerd verloopt, is niet erg. Het hoort bij de zoektocht die past bij het continu willen verbeteren. Wat dat betreft is ook het volgende citaat treffend: There is no failure, just feedback.