Een bedrijf zonder strategie is bereid om alles uit te proberen.

Op (ram) koers of op eigen koers?

Ook na tien jaar zelfstandig ondernemerschap komt deze vraag nog steeds bij me op. Inmiddels met het vertrouwen dat het wel goed komt. Maar goed komt het niet vanzelf, zeg ik tegen mijzelf en tegen mijn coachees en deelnemers in trainings- en veranderprogramma’s. Daar is een zekere overtuiging voor nodig: Waar wil ik heen? Wat wil ik bereiken? En vooral: Wie wil ik zijn? Het zijn cruciale vragen, elk jaar weer, om afhankelijk van de  antwoorden je koers bij te stellen.

Je moet niet doelloos in de haven blijven liggen maar durven uitvaren, aldus Frans van Houten,  topman van Philips, na kritiek op splitsing van zijn bedrijf en de speculatie dat twee kleinere bedrijven prooien zouden zijn voor durfkapitalisten. We denken vanuit sterkte. Twee zelfstandige bedrijven zijn met hun individuele focus op hun eigen markt veel beter bestand tegen de sterke veranderingen op hun gebieden, gaf hij aan.

Ik moet denken aan Van Houten en zijn overtuiging als ik gevraagd word voor een tweedaags massaal ontwikkelprogramma. Aansluiten bij een consortium dat al jaren intrigeert. Dit is toch ook de club van die vele voorbereidingen, de club van de strakke rapportages, formats en evaluatieformulieren? Doen? Wel gemakkelijk meeliften…, zijn gedachtes die bij me opkomen. Op de achtergrond ook de gedachte: Wegwezen! Zo’n strak stramien is niets voor mij.      

Toch even toetsen misschien, deze aanname. Feedback vragen aan mensen die het goed met me voor hebben is misschien wel slim, bedenk ik me. Van de week even doen. In gedachten vaar ik al op die comfortabele golven van het lonkende consortium. Ik ben een gewillige prooi en sta op het punt om op te stappen.

Totdat Frans van Houten zich op een onbewaakt ogenblik aan me opdringt. Wat verwacht ik eigenlijk van die feedback? Tuurlijk, een bevestiging! De bevestiging dat mensen zeggen: Ja het klopt Heidi. Werken in opdracht van die club is niets voor jou. Hou toch op!

Onderbewust had ik het al begrepen: 2015, een onbeschreven blad. Een zee, waarin doelloos in de haven blijven liggen totdat je wordt opgepikt door een groot containerschip geen optie is. Durven uitvaren, koersen op eigen opdrachtgevers en eigen ontwikkeltrajecten, ook in 2015! 

Soms heb je wat hulp nodig om je eigen overtuiging te doorleven.

Thanks Frans!