One hand cannot applaud alone.

Na de vakantie komt alles goed

Zo vlak voor de vakantie zet je zo nog wat dingen uit. Dan is het maar weg en na de vakantie zien we wel weer, denk je. Niet slim; alles wat je nu nog uitzet, vind je regelrecht de eerste dag na je vakantie terug in je mailbox.

Soms vallen dingen van de kar

Dat je het druk hebt is gewoon, ook voor de vakantie. Dat dingen van de kar dreigen te vallen en dat je het overzicht dreigt te verliezen maakt onrustig, toch? Mij wel! Ik noem zomaar een rijtje:

  • Ik dacht wekelijks te bloggen en ik ben blij dat ik maandelijks haal.
  • Ik heb mijn hart verpand aan scholen in Sri Lanka en dat land dreigt uit elkaar te vallen.
  • Mijn kinderen staan op het punt om hun studie op te geven voor weet ik veel wat?
  • Ik vind dat ik drie kilo te zwaar ben.
  • Daarom sport ik wel, maar al die wijn helpt niet echt.
  • Twee panden in verhuur en reserveringen overlappen elkaar.
  • Ik heb Spaanse lessen die echt compleet nada overgaan, omdat ik me niet heb voorbereid.
  • Mijn werk slokt me op en gaat soms onder de huid zitten.
  • Mijn man voelt dat ook en wordt super chagrijnig.
  • Mijn ouders zijn nog zeer vitaal en tegelijkertijd ook al 84.
  • Ik ben de dochter dichtbij, juist omdat de zoon ver weg is.
  • Ik zie een tsunami aan ’gedoe’ op me afkomen terwijl ik eigenlijk ben van ‘de goeie gang van zaken’.

Herkenbaar? Ongeveer? Of onvergelijkbare varianten?

Waar maken we ons druk om?

Tegelijkertijd zijn het natuurlijk futiliteiten. Ik ben inmiddels wel zo ver dat ik het niet meer druk heb. Het overzicht is weg en alles ligt naast de kar; dat besef geeft een enorme rust. Ik ben met vakantie.

Maar komt het goed?

En toch, helemaal gerust ben ik er niet op. We kunnen wel denken: na mij de zondvloed. Of: na de vakantie zien we wel weer… Maar hoe dan? Om met de generatie na ons te spreken. Ik zet juist in op die generaties na ons, de generaties die nu ook op vakantie zijn; bij mij thuis zitten twee ‘belongers’. Ik zie ze plannen maken, voorbereiden en tegelijkertijd mij ook steeds manen om ‘het goede te doen’ en ik denk: na de vakantie komt het goed.