In ons werkzame leven staan we onder druk om te presenteren en om te leren. Naast de gebruikelijke deadlines, opleveringen, omzetdoelstellingen moet ook de nodige persoonlijke ontwikkeling ‘afgevinkt’ worden.
Zo krijg ik geregeld opgejaagde professionals in m’n workshop Persoonlijke Effectiviteit, want ‘ik moet aan mezelf blijven werken’, of gewoon voor de PE- punten.
Bij de start van zo’n workshop stel ik de geijkte trainersvraag wanneer ‘ben je blij aan het einde van de workshop?’. Met z’n allen moeten we dan lachen om de antwoorden; ‘als het vijf uur is’ of ‘dat het weekend is’. Voor mij het signaal om te bedenken: hier is aan in ieder geval twee basisvoorwaarden om te leren niet voldaan. Die voorwaarden zijn:
- Weten wat je wilt leren
- Ontspannen zijn
Het antwoord op de vraag uit de voorbereiding ‘wat wil je leren?’ wordt vaak ter plekke beantwoord en dat antwoord komt vaak voort uit het verleden. ‘Tips die je vaak hoort zijn tips waar je niks mee hebt gedaan’ is een opmerking die op dat moment van de workshop niet past. Nog in de ban van het vele ‘moeten’, lijkt er van ontspanning op dat moment ook niet echt sprake.
We doen het met wat er is
Kortom, aan de twee basisvoorwaarden om te leren is niet voldaan. Toch staan daar die leerdoelen op de flip. ‘We doen het met wat er is’ zeg ik vaak. En dat blijkt genoeg. Doen met wat er is; het is ook een vorm van ontspanning. In plaats van naarstig op zoek naar wat je nog niet hebt, gewoon werken met wat er is. Kan best, in werk en daarbuiten.
Daar ga je niet heen voor je lol
Zo ontdekte ik laatst toe ik in mijn omgeving aankondigde dat ik op familiebezoek ging naar het Midden-Oosten. Reacties als ‘Oh, echt, waarom?’ ‘Wat ga je daar toch doen?’ ‘Wat erg; nou ja, je gaat je broer bezoeken dan snappen we het ook weer wel; daar ga je er niet heen voor je lol’.
Op naar Koeweit dus, beetje gespannen, geen verwachtingen. Aan de twee voorwaarden om te leren duidelijk niet voldaan.
Toptijd gehad. Veel vooroordelen ontkracht. Strakker regime dan ik normaal aantref op vakantie, maar op andere vlakken verwachtingen overtroffen. Prachtige parken, heerlijk weer (nu nog wel), gemêleerd straatbeeld, overweldigende architectuur, lekker eten. Kortom; veel geleerd.
Was ik voorbereid? Eigenlijk toch best wel. Het thuisfront had volop diepvriesmaaltijden voorhanden en zelf had ik goed nagedacht over schoenen, shirtjes en broeken, zorgvuldig uitgezocht tot over de knie. Wist ik wat ik wilde halen? Jazeker; hoe leeft mijn broer en zijn gezin in het Midden-Oosten?
Aan de twee basisvoorwaarden om te leren was dus best voldaan. Dat maakte mijn verblijf in Koeweit tot een heel leerzame en ontspannen ervaring.