En dan dag twee; de druk rondom werk neemt al toe. En daarmee ook mijn streven naar perfect afleveren van werk…. Jak, komt dat nu al om de hoek kijken?! Die ontspannen vakantie ligt nog maar net achter ons! Ja, helaas……. Miss Perfect is er weer.
En heel toevallig (of moest het zo zijn?) lees ik dezelfde ochtend een artikel dat mij inspireert. Een artikel van Farida Farhadpur Verzoening is aanvaarden van de imperfectie. Je snapt dat het direct mijn aandacht trok. Zij geeft haar visie op de zogeheten maakbaarheid en de verbeteringsdrang waar wij in de Westerse wereld zo in geloven en naar handelen: Alles wat je wilt, kun je worden. En ook trainers en coaches werken veelal vanuit die gedachte: heb je een probleem of vraagstuk? Ontwikkel jezelf, volg een training of ga een traject in met een coach.
Maar, geeft Farida aan, door teveel de nadruk te leggen op het worden, bestaat er een groot risico dat je het zijn vergeet. ‘Gewoon’ zijn met al je aangename en onaangename kanten. En dat is net waar de schoen wringt: we willen niet geconfronteerd worden met onze onaangename kanten. Die willen we het liefst niet zien en als we dat wel doen, zo snel mogelijk veranderen. Zo worstel ik met het ondernemerschap in combinatie met ondermeer mijn gezinsleven en ontwikkelingsdrang als coach. En dat moet allemaal perfect, voor minder doe ik het niet (of ik voel me schuldig). Ik heb, net als zoveel mensen, aardig wat ballen de lucht in te houden dus en dat ervaar ik met regelmaat als lastig. Ik stel mezelf vanuit de gedachte van maakbaarheid dan ook regelmatig de vraag ‘Hoe kan ik een betere ondernemer, coach, moeder worden?’ en ‘Waarom lukt het niet altijd zoals ik het voor ogen heb?’ Ik wil verklaren, een reden vinden om er vervolgens een draai aan te geven zodat het wel lukt zoals ik wil. Natuurlijk slaag ik daar vaak wel in, maar niet altijd en soms kost het veel energie, dat staat vast. Dus blijf ik van tijd tot tijd tegen deze worsteling aan lopen.
En dan het verlossende antwoord van Farida: Aanvaard wat er is: zowel het aangename als het onaangename! Volgens de Deense filosoof Kierkegaard zijn wij pas dan in staat om onszelf (écht) te ontwikkelen. Dus stoppen met vechten tegen ‘wat er is en niet hoort te zijn’ en juist de focus leggen op ‘wat er is en van daaruit mogelijk is’!
En wat betekent dat nu voor mij, voor jou? Aanvaarden dat perfectie niet bestaat en dat we met al onze aangename en minder aangename kanten mooi zijn als mens. En dat door perfectie los te laten, juist mooie dingen kunnen ontstaan. Zomaar, vanuit ‘gewoon’ zijn.
Ik wens je in 2014 het omarmen van je imperfectie toe ;-)