Toch is ontwikkeling waar het om gaat in een mensenleven, als je het mij vraagt. Ontwikkeling staat gelijk aan vooruitgang, opbouw, verandering, verbetering en nieuwe paden.
Nieuwe paden worden gevormd doordat je ze vaak begaat. Uitleggen, intrainen en herhalen; dat is het idee achter training. Nieuwe paden worden ook aangelegd door medicijnen; dat is het idee achter ADHD-medicatie. Bepaalde gewenningspaden in je hoofd, bepaalde synapsverbindingen, raken ingesleten tijdens onze vorming en deze patronen kunnen worden doorbroken met behulp van medicijnen.
Het boek Hoera! Ik heb ADHD. Van patiënt tot temperament van Frank van Strijen (2013) breekt een lans voor het loslaten van medicijnen bij deze stoornis. Medicatie heeft de functie van zijwieltjes, zo stelt de schrijver. Het loslaten van medicijnen zorgt ervoor dat je de ruimte krijgt om anders te leren.
Nieuwe paden inslijten is moeilijk, maar niet onmogelijk, denk ik bij het lezen van boek. Medicijnen breken een pad geforceerd open; soms zeer heilzaam. Oefening baart kunst. Je omgeving anders inrichten helpt ook; soms lokt je omgeving bepaalde onhandigheden uit.
Persoonlijkheid, oefening, herhaling, de invloed van omgevingsfactoren. Het zijn de facetten die trainees en coachees de revue laten passeren in hun missie om nieuwe eigen paden aan te leggen. Deze nieuwe paden leiden hen naar functioneler gedrag op het werk en naar een prettiger sociaal leven. Als ontwikkelaar begeleid ik hen daarbij. Is misschien zo gek nog niet, die verzamelnaam.
Bron: Strijen, F. van (2013) Hoera! ik heb ADHD. Van patiënt tot
temperament.